Aile içi mutluluğun temel esaslarından biri, aile içi iletişimdeki ‘kalite’dir. Diğer bir esas ise ‘güven’dir. Aile içinde her fert kendini güvende hissetmeli, kendi benliğine yönelik tehditler altında tedirgin edilmemelidir. Hepimizin de bildiği gibi, aile bireyin kendini en rahat, en kabullenici ve en koşulsuz sevildiğini hissettiği toplumun en küçük birimidir. Birey ailede var olan güven ortamında kendini iyi ya da kötü nasıl hissederse ; aile dışındaki diğerleri ile kurduğu ilişkilerde de aynı güven duygusuyla hareket eder. Özellikle bebeğin birinci bakım veren annesi ile bebeklik ve erken çocukluk döneminde kurmuş olduğu güven ve bağlanma ilişkisi, yetişkinlikte diğerleri ile kuracağı tüm kişiler arası ilişkilerini etkiler.